برج طغرل در شرق آرامگاه ابن بابویه در شهر ری در استان تهران قرار دارد. این برج از آثار به جا مانده از دورهٔ سلجوقیان است و در سال 1310 با شماره 147 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. برج طغرل با مساحتی بالغ بر 48 متر مربع و ارتفاعی در حدود 20 متر و با اسکلتی خشتی و آجری به صورت استوانه ای افراشته خودنمائی می کند که نمای داخلی آن به صورت استوانه است. این برج شبیه عقربه های ساعت بوده و می توان از روی تابش آفتاب روی کنگره های آن زمان را تشخیص داد. در ضلع شمالی و جنوبی برج دو سردر با معماری طرح رازی ساخته شده است و تقریباً تا ارتفاع 4 متری برج، دیوارها به صورت توپ با قطر دیوارهای حدود 1.5 متر قرار دارند و دیوارهای بالایی با ارتفاع 4 متر به صورت تو خالی طراحی شده و وسط آن پلکانی وجود دارد که درب آن در همان ارتفاع در ضلع شمالی بنا خودنمائی می کند که رابطی بین قسمت های تحتانی و فوقانی برج می باشد. درب ها و قوس های رازی که فشار فوق العاده ای را تحمل می کند و تو خالی بودن دیوارهای فوقانی به استحکام بنا کمک کرده و جنس خشت به کار رفته در برج که از زاج و خاک و سفیده تخم مرغ است بر استحکام آن می افزاید. از ویژگی های جالب و منحصر به فرد این برج، کاربرد آن به عنوان یک ساعت آفتابی عظیم است.