اتحادیه صنف مسافربری استان تهران با توجه به وجود تصاویری از مدیران و سوابق مستند از سال 1312 نه به صورت اتحادیه بلکه به صورت حرفه ای فعالیت داشته است. در گذشته به منظور حمل و نقل کالای پستی از اتومبیل هایی با اطاق سیمی استفاده می گردید، به تدریج با شکل گیری وسائل نقلیه و ورود کامیون و اتوبوس به بازار، مدیران موسسات باربری و مسافربری با مراجعه به اداره شهربانی و شهرداری مجوز اخذ نموده و امور حمل و نقل را در کشور انجام می دادند.
از سال 1350 با تصویب قانون اطاق اصناف پایتخت ، فعالیت باربری و مسافربری از یکدیگر مجزا گردیده و مدیران مربوطه موظف به اخذ پروانه كسب از این اطاق شدند.
اتحادیه پس از به ثبت رسیدن در وزارت کار، رسماً مبادرت به صدور پروانه كسب نموده و در دو رسته برون شهری و درون شهری شروع به فعالیت کرد.
وضعیت اتحادیه بعد از پیروزی انقلاب اسلامى
متعاقب پیروزی انقلاب اسلامی، در سال 1359 شهرداری تهران پیرو دعوت های متوالی از هیئت مدیره اتحادیه صنف مسافربری در خصوص انتقال فعالیت 64 شرکت و موسسه گاراژهای مسافربری بین شهری به ترمینال جنوب که هنوز ساخت آن تمام نشده بود و مخالفت هیئت مدیره وقت اتحادیه، در سال 59، جهت جلوگیری از تردد اتوبوس های بین شهری در شهر تهران مبادرت به تقدیم لایحه ای به شورای انقلاب نمود و این جابجایی در شورا به تصویب رسید. از آنجا که ترمینال جنوب دارای 17 غرفه بود لذا تعدادی گاراژدارها از تغییر محل فعالیت خود به ترمینال جنوب امتناع می ورزیدند لذا اجرای طرح جابجایی به حجت الاسلام خلخالی، حاکم شرع وقت تهران تفویض گردید. مشارالیه دستور جوش دادن درب گاراژها را در نیمه شبی داد، فردای آن روز مدیران با مراجعه به ایشان متعهد شدند ظرف 48 ساعت، فعالیت خود را با توجه به ادغام اتحادیه به 17 غرفه ترمینال جنوب انتقال دهند از آنجا که ساختمان ترمینال آماده بهره برداری نبود، کلیه پرسنل گاراژها در اطراف ساختمان ترمینال که به صورت استوانه می باشد مستقر شده و تقریبآ پس از 20 روز با انجام قرعه کشی در غرفه ها استقرار پیدا کردند. پس از یک ماه به همان واحدهای مستقر در 17 غرفه دستور داده شد که از طریق انتخابات میان کارکنان و رانندگان تحت پوشش، مبادرت به تشکیل شرکت تعاونی مسافربری نمایند، در این انتخابات هیچ یک از مدیران و سهام داران شرکت های مسافربری شرکت نداشتند و بدین ترتیب حق و حقوق کسبی آنها با وجود داشتن سابقه فعالیت 30 الی 50 ساله از بین رفت !
در مرحله اول به دلیل این که گاراژها در طرح پارکینگ نقشه جامع شهر قرار داشتند از تغییر شغل و شروع به کار دیگر آنها جلوگیری به عمل آمد، پس از اقداماتی که به وسیله اتحادیه از طریق تقدیم دادخواست به دیوان عدالت اداری صورت گرفت، باتغييرشغلى كه با قوانين شهرداری مطابقت داشته باشد، موافقت نمود ولی اکثر صاحبان گاراژها، مشاغل دیگر را قبول نکرده و در نتیجه 80% آنها پس از مدتی منزوی شدند و در منازل خود دیار فانی را وداع کردند.
شرح تشکیل هیئت رئیسه اتحادیه پس از انتقال گاراژها به ترمینال جنوب
با انتقال فعالیت 64 گاراژ به ترمینال جنوب، برابر مصوبه شورای انقلاب اسلامی، نظر به این که فعالیت شغلی گاراژدارها به محل دیگری منتقل گردیده عملا ً پروانه هایشان باطل شد لذا در سال59 با تشکیل کمیته امور صنفی این اتحادیه دارای 5 عضو پروانه دار از اتاق اصناف در رسته درون شهری بود ضمن اینکه 25 نفر از افراد بدون پروانه در رسته درون شهری مشغول فعالیت بوده و در اتحادیه برای اخذ پروانه درون شهری تشکیل پرونده داده بودند. این افراد با توافق امور اتحادیه های کمیته امور صنفی تا اوایل سال 61 موفق به اخذ پروانه شده و تعداد اعضا به 34 نفر رسید که طبق قانون نظام صنفی آن زمان مصوبه شورای انقلاب، برای تشکیل اتحادیه درون شهری وانجام انتخابات انجام و 5 عضو هیئت مدیر برگزیده شد که پس از تایید کمیته امور صنفی، انتخابات در وزارت کشور نیز طبق ماده 10 مورد تایید قرار گرفت. به تدریج اتحادیه قوی شده و همکاری خود را با نهادها و مجمع، همانند سایر اتحادیه ها انجام داد .
