قبل از تشکیل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه در سال 1333، جابجایی مسافرین تهران به وسیله بخش خصوصی که مجوز شهربانی و شهرداری داشتند در خطوط ویژه مثل میدان شوش، شاه عبدالعظیم، راه آهن، بلوار کشاورز، تجریش، میدان توپخانه(سابق) و دیگر خطوط با وسیله شخصی (اتوبوس) انجام می گرفت و کرایه به صورت ريالی دریافت می شد.

معروفترین این افراد مرحوم دواچی ، میرمهدی ، خازنی و افراد دیگری بودند که همگی به رحمت ایزدی پیوستند و این افراد به موازات فعالیت شهری با داشتن گاراژهایی وسیع در خیابان های ناصر خسرو، بوذر جمهری، باب همایون، سیروس، مولوی، خراسان و خیابان سپه  جابجایی مسافر را بین شهرها انجام می دادند و در اکثر شهرها هم دارای نمایندگی بودند که در مراجعت ، مسافرین از همان نمایندگی ها بلیط تهیه می کردند.از همان زمان اتحادیه فعالیت بین شهری و درون شهری را انجام می داد که به تدریج جز اتحادیه های مهم اصناف كشور شد تا حدی که رئیس اتحادیه وقت، نماینده مجلس شورای ملی آن زمان گردید که بعد از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، کشور را ترک نمود.در این اتحادیه سه رسته شغلی درون شهری، بین شهری و سواری های پلاک نارنجی کرایه بین شهری وجود دارد که با ضوابط خاصی که برای آنها تعیین شده است اقدام به صدور پروانه کسب می نمایند.لازم به ذکر می باشد این اتحادیه به استناد مصوب بند 3 جلسه 93-83/08/23 هیات عالی نظارت و در اجرای مقررات تبصره 6 ماده 21 ق ن ص به منظور انسجام بیشتر شرکت ها، موسسات حمل و نقل جاده ای کالای برون شهری و مسافربری جهت تشکیل اتحادیه استانی برای صنوف موصوف بدون در نظر گرفتن حد نصاب تعیین شده موضوع تبصره 2 ماده 21 ق ن ص تصویب گردیده و مراتب از طریق مجمع امور صنفی توزیعی و خدماتی به این اتحادیه ابلاغ گردید.